Joga jest starożytnym, klasycznym systemem filozoficznym, wywodzącym się z Indii.
Słowo “joga” w sanskrycie oznacza m.in. łączenie, skupianie uwagi.
Patandżali – autor Jogasutr – jednego ze starożytnych tekstów o jodze pisze:
“yoga citta vrtti nirodhah“- co znaczy: “joga jest powstrzymywaniem poruszeń świadomości“.
Innymi słowy, praktyka jogi powstrzymuje nieustanną gonitwę myśli i utrzymuje umysł w stanie koncentracji.
Długo utrzymywany stan koncentracji przechodzi naturalnie w stan medytacji, która w końcu staje się zjednoczeniem ciała, umysłu i duszy praktykującego z duszą wszechświata.
Ostatecznym celem jogi jest wyzwolenie (oświecenie) w sanskrycie – samadhi.
Hatha joga w nazwie mówi o łączeniu przeciwieństw
ha– słońce, tha– księżyc, a także o zdecydowanym wysiłku z udziałem woli.
Praktyka zaczyna się od przywrócenia równowagi na poziomach:fizycznym i fizjologicznym czyli od pracy z ciałem i oddechem.
Na poziomie fizycznym jest to świadome uelastycznianie mięśni, stawów, ścięgien. Wzmacnianie ich za pomocą praktyki asan (ustawień ciała) i pranajamy (technik oddechowych).
Na poziomie fizjologicznym jest to świadome oddziaływanie na narządy wewnętrzne w taki sposób, aby poprawiać ich funkcjonowanie.
Podczas wykonywania asan i pranajam zaangażowany zostaje także umysł, co oznacza, że praca odbywa się również na poziomie mentalnym.
Joga jest procesem odkrywania siebie – poznawaniem swoich możliwości, ograniczeń i pracą nad nimi.
Joga klasyczna usystematyzowana została przez Patańdżalego – hinduskiego jogina i filozofa,
którego traktat Jogasutry stanowi komepdium wiedzy dla praktykujących jogę.
Czytamy w nim że, Klasyczna joga składa się z ośmiu elementów, a asany są tylko jednym z nich.
1. Jamy– nakazy etyczne odnoszące się do zasad moralnych,
2. Nijamy – nakazy etyczne odnoszące się do indywidualnej praktyki jednostki,
3. Asany – pozycje ciała,
4. Pranayama – nauka kontroli oddechu,
5. Pratyahara – wycofanie zmysłów,
6. Dharana – koncentracja,
7. Dhyana – medytacja,
8. Samadhi – stan oświecenia, doświadczania duszy.
Aby wykonywanie asan i pranajam było jogą a nie tylko gimnastyką ciała, praktykujący powinien przestrzegać określonych nakazów moralnych (Jamy), a także praktykować w swoim życiu na co dzień czystość, zadowolenie, życzliwość, pogłębianie własnej wiedzy i wiarę (Nijamy).
Jamy:
- Ahimsa – niekrzywdzenie wszelkich istot, również siebie
- Satya – życie w prawdzie ze sobą i innymi
- Asteya – niekradzenie, nieprzywłaszczanie sobie cudzych pomysłów, idei i podawanie jako własnych
- Brahmacarya – wstrzemięźliwość, studiowanie pism, powściągliwość
- Aparigraha – niegromadzenie w nadmiarze, zarówno w wymiarze fizycznym jak i mentalnym
Nijamy:
- Śauća – czystość ciala, myśli i intencji
- Santosza – rozwijanie zadowolenia, cierpliwości i pokory
- Tapas – żarliwość i surowość- kształtowanie charakteru
- Svadhyaya – studiowanie ksiąg i poznawanie siebie
- Iśwara Pranidhana – zawierzenie sile wyższej, Bogu
